Άκουσα για τον Χριστό το ’95 από ανθρώπους που ήρθαν από την Ελλάδα. Ο Χριστός άγγιξε την ζωή μου, όταν βρισκόμουν  στο στρατό. Ο Θεός μου έδειξε την αγάπη του. Ήμουν στο χείλος του γκρεμού. Η οικογένεια μου με έδιωξε. Ο Χριστός όμως μου έδωσε μια καινούργια καρδιά, μια καινούργια σκέψη. Ο Θεός μου έδωσε την χάρη Του, να μάθω περισσότερα από την Αγία Γραφή. Πήγα σε Βιβλικό σχολείο. Εκείνος μου έδειξε τον δρόμο που ήθελε ν’ ακολουθήσω, μου έδειξε πόσο πόνεσε για μένα, μου έδειξε την αγάπη Του για μένα. Αν το Άγιο Πνεύμα δεν είχε αγγίξει την καρδιά μου, τίποτε δεν θα άλλαζε. Έσπασε η πέτρινη καρδιά μου, και απέκτησα με την χάρη Του μια καινούργια ζωή.

Τώρα μου αρέσει να βαδίζω μαζί με τον Χριστό. Ότι δεν μου άρεσε πριν, τώρα το κάνω μαζί με τον Χριστό. Υπηρετώ την οικογένεια, την εκκλησία, την κατασκήνωση, και ο Θεός με κρατάει κοντά του. Αυτός είναι ο Πατέρας μου, και μου δίνει, όλο και περισσότερη αγάπη γι’ Αυτόν, και τους συνανθρώπους μου. Μου μιλάει, και Του μιλάω καθημερινά, μου δείχνει τον δρόμο, και εγώ πρόθυμα Τον ακολουθώ. Αυτός δουλεύει καθημερινά μέσα στην ζωή μου. Ο Θεός δεν κάνει ποτέ πίσω, και αυτό είναι που μου αρέσει πολύ. Κάθε μέρα με αγαπάει όλο και πιο πολύ. Με κρατάει συνέχεια από το χέρι Του.

Προσεύχομαι να είμαι φώς για τους άλλους. Ζητάω να με γεμίσει με την δική Του αγάπη.

Και τώρα λέω προς όλους, αγάπη μόνο στον Χριστό θα βρείτε, πουθενά αλλού.