Ήμουν από μία πολύτεκνη, ορθόδοξη, οικογένεια  αλλά, αν και πηγαίναμε στην εκκλησία, προσευχόμασταν και νηστεύαμε,… ουσιαστικά δεν υπήρχε Θεός στην  ζωή μας.   Διότι, είχαμε  ταραχή, οικογενειακά προβλήματα, καυγάδες και στο τέλος το χωρισμό των γονέων.

Κατόπιν, εμείς τα παιδιά μείναμε με την μητέρα μας, με οικονομικά και άλλα πολλά προβλήματα, και όλα αυτά στην εφηβεία μου.  Η μητέρα μου για να κρατηθεί, στράφηκε στον Θεό, δίνοντας την καρδιά της σ’ Αυτόν, κάτι που τότε δεν καταλάβαινα. Ο Ιησούς Χριστός είχε γίνει σωτήρας και κύριος της.

Εγώ, συνέχιζα να ζω την ζωή μου, και ν’ αναρωτιέμαι για το μέλλον μου, και τις σπουδές μου, χωρίς να έχω κάποιο στήριγμα. Τώρα, μπορώ να καταλάβω, ότι οι προσευχές της μητέρας μου με προστάτευσαν, και δεν έμπλεξα με ποτά ή ναρκωτικά, παρόλο που δεν είχα κανέναν έλεγχο από κανέναν. Ένα άλλο θαυμάσιο που έκανε ο Κύριος, είναι ότι, αν και με τον Πατέρα μου περάσαμε τραγικά δύσκολα, εμείς τα κορίτσια δεν μισήσαμε το αντρικό φύλλο, ούτε απορρίψαμε την έννοια της οικογένειας. Πάντοτε είχα μες’ στην καρδιά μου, ότι ο Θεός, Αυτός που ήξερα όλα τα προηγούμενα χρόνια, θα μου έδινε και μένα μια οικογένεια. Κατά το διάστημα που σπούδαζα, έπιασα μια δουλειά, και αυτό μού έδωσε κάποια οικονομική άνεση για να διασκεδάζω, να κάνω εκδρομές και να περνάω όμορφα. Νόμιζα, ότι όλα ήταν εντάξει, αλλά το βράδυ που γυρνούσα σπίτι, ένοιωθα κάποιο κενό.

Τότε, συνειδητά μια μέρα, έκανα προσευχή στον Θεό, να μου χαρίσει Εκείνος έναν  σύντροφο για να κάνω οικογένεια. Μπορώ να πω, ότι απέρριψα κάποιες προτάσεις, από άτομα με οικονομική άνεση ή κάποια καλή θέση, και η καρδιά μου χτύπησε, για τον άνθρωπο που τελικά έγινε ο άνδρας μου, Αυτό που κυριάρχησε, ήταν η ειλικρίνεια, η τέλεια επικοινωνία, το άνοιγμα καρδιάς, και η ξεκάθαρη θέση μου, ότι μ’ ενδιέφερε να κάνουμε οικογένεια, και όχι η διασκέδαση. Υπήρχε απόλυτη συμφωνία, και νοιώσαμε ότι είμαστε ό ένας για τον άλλον. Είχαμε δύο σταθερές δουλειές, και συμφωνήσαμε ότι ενωμένοι με αγάπη, θ’ αντιμετωπίζαμε μαζί, ότι δυσκολία θα βρίσκαμε στον δρόμο μας. Όπως όλοι είχαμε διάφορα προβλήματα.

Κατά την διάρκεια  αυτών των ετών, η μητέρα μου, μας μιλούσε για τον Ιησού Χριστό και για την σωτηρία. Ακόμη, μας έδειχνε μια αγάπη που φαινόταν ότι πήγαζε από τον Θεό και όχι από εκείνη, και το πρόσωπο της ήταν πάντοτε χαρούμενο, και είχε μεγάλη υπομονή μαζί μας.

Εγώ ήμουν τελείως αρνητική σ’ όλα αυτά, και ζούσα μέσα σε μεγάλη ένταση. Και μία μέρα, ενώ είχα τα γενέθλιά μου, ήρθε η μητέρα μου μ’ ένα ζευγάρι φίλους στο σπίτι μου. Ήμουν μόνη. Και για πρώτη φορά στην ζωή μου, μου τέθηκε η ερώτηση. «Αν πέθαινες σήμερα, που νομίζεις ότι θα πήγαινες;»  «‘Ωχ… είμαι σίγουρη στην κόλαση, τι μου λέτε τώρα.» Νεύρα παντού, νεύρα με την δουλειά, προβλήματα διάφορα, που να βρω ησυχία; Και άρχισε μια υπέροχη κουβέντα, χωρίς να συμμετέχει η μητέρα μου, αλλά εκ των υστέρων κατάλαβα, ότι από μέσα της προσευχότανε. Τότε για πρώτη φορά συνειδητοποίησα, ότι ο Ιησούς Χριστός έχυσε το αίμα Του, για τις δικές μου αμαρτίες, και ότι μπορούσε να με πλύνει και να με καθαρίσει με το πολύτιμο αίμα του. Ακόμη, μπορούσα να τον κάνω Κύριο μου, σε ΟΛΑ στη ζωή μου. Η απορία μου ήτανε, πώς θα μπορούσα να έχω δύναμη, διότι μέχρι τώρα με τις προσπάθειες μου, δεν είχα καταφέρει τίποτα.  Αλλά για πρώτη φορά κατάλαβα, ότι την δύναμη την δίνει το Άγιο Πνεύμα που επικαλείσαι να κατοικήσει μέσα σου.

Τότε ένοιωσα το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας να εργάζεται μέσα μου, και συνειδητά για πρώτη φορά στην ζωή μου, έκανα προσευχή αναγέννησης. Απλά και ειλικρινά. Απ’ εκείνη τη στιγμή και μετά, μου φάνηκε πολύ όμορφο να κρατώ την Αγία Γραφή στα χέρια μου, και να την διαβάζω, ενώ μέχρι τότε ήτανε διακοσμητικό της βιβλιοθήκης.

Απ’ εκείνο το βράδυ άρχισα να χαίρομαι την κάθε στιγμή, και να νοιώθω ότι η δουλειά δεν είναι  καταναγκασμός αλλά ευλογία. Η αγάπη μου αυξήθηκε, και αυξάνεται καθημερινά.  Τον άντρα μου τον αγαπούσα, αλλά τώρα η αγάπη μου πηγάζει μέσα από τον Θεό, και είναι αστείρευτη. Δίνω όλα μου τα βάρη σ’ Αυτόν, Τον εμπιστεύομαι σε όλα, και ξέρω ότι έχει απαντήσεις για το κάθε τι. Απαντάει σε όλες μου τις προσευχές. Εκείνος ξέρει το καλύτερο για την ζωή μου.  Αξίζει να ζω μ’ Αυτόν, και γι’ Αυτόν.   Προβλήματα υπάρχουν, αλλά τα βλέπω μέσα από τα δικά Του μάτια, και αυτό μου δίνει ειρήνη.  Του έχω αφιερώσει το μέλλον μου, και ζητώ από τον Κύριο Ιησού τα δικά Του σχέδια να πραγματοποιηθούν στις ζωές μας. Τον ευχαριστώ και Τον δοξάζω.

Μετά από το βράδυ της αναγέννησης μου, ο άντρας μου, έμεινε έκπληκτος όταν με είδε να διαβάζω την Αγία Γραφή, αλλά είδε και την αλλαγή μου, διότι είχα περισσότερη ειρήνη και χαρά. Του άρεσε… Είχε πραγματικά μία μαλακή καρδιά έτοιμη να δεχθεί τον Χριστό, και αυτό δεν άργησε.  Γι’ αυτό, και του άρεσε να προσευχόμαστε, να μιλάμε για τα πράγματα του Θεού, και να του απαντώνται διάφορα ερωτήματα. Συγχρόνως  κατά την περίοδο εκείνη, πολλά αναγεννημένα άτομα, ερχόταν για παρέα στο σπίτι μας.  Και μετά από ένα μήνα, οδηγώντας προς την εργασία του, έκανε μία προσευχή μέσα από τα βάθη της καρδιάς του και αναγεννήθηκε.
Η δική μου πρώτη μου προσευχή ήτανε. Κύριε Ιησού Χριστέ, αγαπώ τον άντρα μου, και θέλω να είμαστε μαζί, και όπως εγώ σε αγαπώ θέλω να σε αγαπά και εκείνος. Και ο Κύριος απάντησε.   Επίσης, ο Κύριος μας χάρισε τρία ευλογημένα κορίτσια, και Τον ευχαριστούμε και Τον δοξάζουμε με όλη μας την καρδιά.
Μαρία-Λάζαρος Κ.