Από την Παλαιά στην Καινή Διαθήκη. Σωτηρία από έργα ή κατά χάρη.

Οι Δέκα Εντολές, της Παλαιάς Διαθήκης.

Όλοι γνωρίζουμε τις 10 εντολές που είχε παραδώσει ο Θεός στον Μωυσή, οι οποίες είναι οι εξής:

1)    Εγώ είμαι Κύριος ο Θεός σου, μη έχεις άλλους Θεούς εκτός από εμένα. 2)    Μη κάνεις για τον εαυτό σου είδωλο μήτε ομοίωμα κάποιου, από όσα είναι στον ουρανό επάνω ή όσα είναι στην γη κάτω ή όσα είναι στα νερά από κάτω από τη γη, μη τα προσκυνήσεις ούτε να τα λατρεύεις επειδή εγώ ο Κύριος ο Θεός σου είμαι Θεός ζηλότυπος. 3)    Μη πάρεις το όνομα του Κυρίου του Θεού σου μάταια, επειδή δεν  θα αθωώσει ο Κύριος εκείνον που παίρνει μάταια το όνομά του. 4)    Να θυμάσαι την ημέρα του Σαββάτου, για να την αγιάσεις, τις 6 ημέρες να εργάζεσαι, και να κάνεις όλα τα έργα σου, η ημέρα όμως η 7^η είναι Σάββατο του Κυρίου του Θεού σου μη κάνεις σ’ αυτή κανένα έργο. 5)    Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου, για να γίνεις μακροχρόνιος επάνω στη γη, που σου δίνει ο Κύριος ο Θεός σου. 6)    Μη φονεύσεις. 7)    Μη μοιχεύσεις. 8)    Μη κλέψεις. 9)    Μη ψευδομαρτυρήσεις ενάντια στον πλησίον σου μια ψεύτικη μαρτυρία. 10) Μη επιθυμήσεις το σπίτι του πλησίον σου, μη επιθυμήσεις τη γυναίκα του πλησίον σου, ούτε κάθε τι οτιδήποτε είναι του πλησίον σου. Ακόμη για τον λαό Ισραήλ ό Θεός είχε ορίσει νόμους και διατάξεις με κάθε λεπτομέρεια για την καθημερινή τους  ζωή, σε όλους τους τομείς. (Λευιτικό).

Αλλά, στην εποχή μας, στην μετά Χριστόν περίοδο, στους διάφορους λαούς, ισχύουν θρησκευτικές παραδόσεις, που περιλαμβάνουν  συνήθειες και κανόνες, που οι θρησκευόμενοι από γενεά σε γενεά έμαθαν να εφαρμόζουν, και οι οποίες δεν έχουν καμία σχέση με τον λόγο του Θεού .

Εδώ θέλουμε να κάνουμε μια διευκρίνιση. Στους θρησκευόμενους ανήκουν όλες οι κατηγορίες ανθρώπων, οι οποίοι με ανθρώπινη επινόηση ακολουθούν έναν τρόπο προσέγγισης του Θεού. Αλλά όπως είδαμε αυτό το δικαίωμα το έχει μόνο ο ίδιος ο Θεός, ό οποίος έχει ήδη διαλέξει τον τρόπο συμφιλίωσης του ανθρώπου μαζί Του, και είναι, διά της πίστεως στον Ιησού. 

Η πρώτη και μεγάλη εντολή του Ιησού, στην Καινή Διαθήκη.

Εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια, βρισκόμαστε στην μετά Χριστό περίοδο, όπου ο Κύριος μας ο Ιησούς Χριστός, αφού θριάμβευσε πάνω στον σταυρό, αναστήθηκε, και τώρα είναι στα δεξιά του Πατέρα, και μεσιτεύει για μας. (Εφ 1/20), (Ρωμ 8/34). Τώρα δια του αίματος του Ιησού ισχύει για μας, μία Νέα Διαθήκη. Στην προς Ρωμαίους επιστολή διαβάζουμε, ότι αν η δικαίωση γίνεται διαμέσου του νόμου, άρα ο Χριστός πέθανε μάταια. (Γαλ 2/21). Απλά, διαμέσου του νόμου, δίνεται σαφής γνώση της αμαρτίας. (Ρωμ 3/20).  Ο ίδιος ο Ιησούς είπε τα εξής. «Θα αγαπάς τον Κύριο τον Θεό σου από όλη την καρδιά σου, και από όλη την ψυχή σου, και από όλη την διάνοια σου».  Αυτή είναι  πρώτη και μεγάλη εντολή. Δεύτερη όμως όμοια μ’ αυτή είναι. «Θα αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου». Σ’ αυτές τις δύο εντολές κρέμονται ολόκληρος ο νόμος και οι προφήτες. (Μτ 22/37-40). Ακόμη η γραφή λέει. Ότι ολόκληρος ο νόμος εκπληρώνεται σ’ έναν λόγο, σε τούτον. ¨Θα αγαπάς τον πλησίον σου, σαν τον εαυτό σου.¨ (Γαλ. 5/14).

Γι’ αυτό, όταν έχουμε τον Χριστό στην καρδιά μας και το πνεύμα του Θεού μέσα μας, αγαπούμε τον Θεό και αγαπούμε και τον συνάνθρωπο  μας. Και όταν αγαπάμε ο ένας τον άλλον, εκπληρώνουμε τον νόμο. (Ρωμ 13/8). Τώρα πλέον είμαστε στην χάρη του Θεού, ο νόμος δεν έχει καμιά εξουσία επάνω μας.

Το τέλος του νόμου είναι ο Χριστός. (Ρωμ 10/4).

Η γραφή μας λέει ότι,ο Θεός δικαιώνει τα έθνη με την πίστη. (Γαλ 3/8). Ακόμη λέει, ότι όσοι είναι από τα έργα του νόμου είναι κάτω από κατάρα. Διότι, επικατάρατος καθένας που δεν εμμένει σ’ όλα τα γραμμένα μέσα στο βιβλίο του νόμου ώστε να τα πράξει. (Γαλ 3/10). Επειδή, όποιος φυλάξει ολόκληρο τον νόμο, φταίξει όμως σε ένα, έγινε ένοχος σε όλα.(Ιακ 2/10). Και διαμέσου του νόμου δεν δικαιώνεται κανένας μπροστά στον Θεό, επειδή ο δίκαιος θα ζήσει διαμέσου της πίστης. (Ρωμ 1/17).  Γι αυτό ο Χριστός μας εξαγόρασε από την κατάρα του νόμου, αφού έγινε κατάρα για χάρη μας, επειδή είναι γραμμένο, «επικατάρατος  καθένας που κρέμεται επάνω σε ξύλο».(Γαλ 3/11-13).

Σωθήκαμε κατά χάρη δια της πίστεως.

Tώρα όταν έχουμε τον Ιησού στην καρδιά μας, είμαστε παιδιά του Θεού, και ξέρουμε ότι εάν κάνουμε κάποιο λάθος ή αμαρτία, το αίμα Του συνεχίζει να μας καθαρίζει, όπως και στην αρχή της πνευματικής μας ζωής, όταν γεννηθήκαμε από επάνω. (Ιν 3/3). Διότι δεν έχουμε σωθεί από τα καλά μας έργα, ή επειδή είμαστε τέλειοι, διότι όλοι είμαστε  ελεημένοι αμαρτωλοί,  αλλά σωθήκαμε κατά χάρη δια της πίστεως στον Ιησού και αυτό είναι δώρο Θεού και όχι από τα έργα μας για να μην καυχηθεί κανένας. (Εφ 2/8,9). Έτσι, η αγάπη του Θεού μέσα μας,  μας ωθεί σε πράξεις βοήθειας, συμπαράστασης, και συγχώρεσης  προς τον διπλανό μας. Και αυτό συμβαίνει, όχι γιατί κάποιος νόμος μας το επιβάλει, αλλά καθώς έχουμε το πνεύμα του Θεού μέσα μας, επιθυμούμε με όλη μας την καρδιά να εκτελούμε το θέλημα του Ουράνιου Πατέρα μας προς δόξα δική Του, και όχι από υποχρέωση. (Εφ 2/10).

Επίσης, όποιος δεν δέχεται την χάρη του Θεού  αποχωρίζεται από τον Χριστό, έτσι μας λέει η γραφή. (Γαλ 5/4). Ας ταπεινωθούμε λοιπόν μπροστά στον Θεό, και ας δεχθούμε με πίστη και  ευγνωμοσύνη το έργο της χάρης Του.

Προσευχή.

Αν θέλεις μπορούμε μαζί να πούμε δύο λόγια προσευχής. Ίσως είναι η πρώτη φορά που θα σταθείς μπροστά στον Θεό με μετάνοια, και θα ζητήσεις ο Ιησούς να έρθει στην καρδιά σου και να γίνει αυτός ο Κύριος της ζωής σου. Να ξέρεις ότι μετά την προσευχή σου, θα γίνει χαρά στον ουρανό για σένα, και το όνομά σου θα γραφεί στο βιβλίο της ζωής. (Λκ 15/7).  Λίγα λόγια όπως αυτά αρκούν.

Θεέ μου, συγχώρεσε με. Γνωρίζω ότι είμαι ένας αμαρτωλός/η,  αλλά πιστεύω στο έργο του Υιού σου, πάνω στον σταυρό του Γολγοθά. Πιστεύω, ότι εσύ Ιησού μου τιμωρήθηκες για μένα, ξέρω ότι δεν το αξίζω, αλλά πιστεύω στην χάρη σου. Συγχώρεσε με, έλα στη καρδιά μου, οδήγησέ με σε κάθε βήμα μου, πάρε την ζωή μου στα χέρια σου. Σ’ ευχαριστώ…

Αν αυτά τα λόγια είναι από την καρδιά, τότε η ζωή σου, δεν θα είναι ποτέ η ίδια πλέον.