Η οικογένεια μου.
Ονομάζομαι Όλγα και γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Λευκορωσία σε μια απλή, εργατική οικογένεια. Όταν ήρθα στον κόσμο, ο αδερφός μου, ο οποίος αργότερα έγινε σαν και εμένα ναρκομανής, ήτανε ήδη δύο χρονών. Ήμουν έξι, όταν ο πατέρας μου άρχισε να πίνει, και υπήρχε πάντα καυγάς στην οικογένεια. Για εμένα, όλος ο κόσμος είχε χαλάσει, γιατί ο πατέρας μου ήταν τα πάντα για μένα, και εγώ ήμουν η αγαπημένη του κόρη. Αλλά λόγου του αλκοόλ δεν έδινε άλλο προσοχή σε εμένα και στην οικογένεια. Επειδή έπινε ο πατέρας μας, η μητέρα μου εργαζόταν για να προμηθεύσει την οικογένεια, και ο αδερφός μου και εγώ ήμασταν αφημένοι στο έλεος μας.
Ο εφιάλτης των ναρκωτικών.
Σε νεανικά χρόνια δοκιμάσαμε ναρκωτικά, πρώτα ο αδερφός μου και έπειτα εγώ, και μετά από ένα διάστημα γνωρίσαμε, οτι τα ναρκωτικά είναι ένας εθισμός, από τον οποίο δεν υπάρχει διέξοδος. Στα πρώτα τέσσερα χρόνια προσπάθησα να βρω διάφορους τρόπους για να ξεφύγω από τα ναρκωτικά, χωρίς επιτυχία, ώσπου παραδόθηκα στη σκέψη ότι, τα ναρκωτικά είναι η μοίρα μου, και το τέλος της ζωής μου θα ήτανε φυλακή η θάνατος. Έπρεπε να κλέβω και να λέω ψέματα, δεν είχα άλλο φλέβες για να χτυπήσω την βελόνα, και η ζωή μου μετατράπηκε σε έναν εφιάλτη, που δεν τελείωνε ποτέ, ούτε την ημέρα ούτε την νύχτα. Τα ναρκωτικά δεν πρόσφεραν άλλο χαρά η αίσθημα αυτοεκτίμησης, παρά ήταν πλέον μόνο ένα φάρμακο, το οποίο βοηθούσε να μπορείς να ξυπνήσεις το πρωί και να μπεις σε έναν ημερήσιο ρυθμό, το σώμα μου πονούσε όλο πιο πολύ, τα πόδια μου έπαθαν παραλυσία και δεν μπορούσα σχεδόν να περπατήσω. Ήμουν 22 χρονών, και είχα ήδη εφτά χρόνια πίσω μου, που πέρασα μέσα σε ναρκωτικά και αλκοόλ, μια μάνα που μέρα νύχτα έκλαιγε για τα δύο της παιδιά, που έβλεπε να χάνονται μπροστά από τα μάτια της και δεν μπορούσε να κάνει τίποτα.
Ο Ιησούς μ’ ελευθέρωσε.
Βρισκόμουν στο κρεβάτι μου και ήξερα ότι πεθαίνω, αλλά ήθελα τόσο να ζήσω, αλλά δεν υπήρχε κανένας να βοηθήσει τον αδερφό μου και εμένα. Μέσα μου ήταν η απελπισμένη κραυγή βοήθειας της καρδιάς μου, την οποία είδε και άκουσε ο Θεός , και απάντησε σε αυτήν την κραυγή, για το οποίο του είμαι απέραντα ευγνώμων. Δόξα το Θεό για μια γερμανική οικογένεια πιστών, που ο Θεός κάλεσε ακριβώς στην πόλη μου στην Λευκορωσία, για να βοηθήσουν τους ναρκομανείς. Δόξα το Θεό, για την γερμανική εκκλησία την ΤΟS, για τους ποιμένες της Jobst και Charlotte Bittner, που κάνανε το παν, για να έρθει ελπίδα στην πόλη μου, σε χιλιάδες ναρκομανείς, όπως εμένα και τον αδερφό μου. Αυτοί οι άνθρωποι μας έφεραν το απλό ευαγγέλιο της αγάπης, και μας έδειξαν προπάντων τον Ιησού και τη δύναμη του σταυρού. Όταν έλαβα τον Ιησού στην καρδιά μου, άλλαξε ολόκληρη η ζωή μου. Προσωπικά με αγγίζει το γεγονός, ότι ο Θεός δεν διάλεξε ρωσόφωνους, αλλά διάλεξε Γερμανούς , οι οποίοι έγιναν αργότερα οι πολύτιμοι πνευματικοί γονείς μας. Ο αδερφός μου και εγώ περάσαμε με επιτυχία το πρόγραμμα αποκατάστασης στο χριστιανικό κέντρο στην Λευκορωσία, και επιστρέψαμε γεμάτη χαρά στην πόλη μας, για να υπηρετήσουμε τον Θεό και να υπηρετήσουμε ναρκομανείς και να βοηθήσουμε, αυτούς που ήταν ακόμα εθισμένοι στα ναρκωτικά. Η μητέρα μας άλλο δεν κλαίει,αλλά χαίρεται για μας και αγαπάει τον Κύριο.
Μετά από λίγο καιρό ήξερα ότι δεν θα έμενα στην Λευκορωσία, αλλά ήταν να υπηρετήσω ναρκομανείς σ’ ένα άλλο κράτος. Αποφοίτησα την σχολή ιεραποστόλων TSM 2, που προτείνει η εκκλησία μας στο Tuebingen. Σ’ αυτό το σχολείο γνώρισα τον άνδρα μου, τον Χρήστο, που είναι Έλληνας, και που η ιστορία του είναι πολύ όμοια με και την δικιά μου. Η Ελλάδα έγινε η χώρα , στην οποία ο Κύριος μας κάλεσε , για να υπηρετήσουμε ναρκομανείς και ανθρώπους χωρίς ελπίδα. Έμαθα Ελληνικά και αποφοίτησα με επιτυχία το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο στην Θεσσαλονίκη ως φιλόλογος και καθηγήτρια στα Ελληνικά. Για εμένα είναι ένα θαύμα, γιατί αν κοιτάξουμε το παρελθόν μου, δεν θα μπορούσα ούτε να ονειρευτώ για σπουδές, και δεν σπούδασα μόνο, αλλά ήμουν και από τις καλύτερες φοιτήτριες του κλάδου μου. Ο Θεός με αποκατάστησε τελείως και με θεράπευσε, κάτι για το οποίο του είμαι σήμερα ευγνώμων και υποχρεωμένη.
Μου χάρισε παραπάνω από ότι χρειάστηκα και ζήτησα, και γι’ αυτό του αξίζει όλη η δόξα.
Το έργο μας στην Θεσσαλονίκη.
Μένουμε στην Θεσσαλονίκη και υπηρετούμε ναρκομανείς. Πηγαίνουμε στα μέρη που συναντιούνται. Τους αφηγούμαστε την μαρτυρία μας, προσευχόμαστε γι’ αυτούς, τους βοηθάμε στις ανάγκες τους και προπάντων τούς μιλάμε για τον Ιησού, το ευαγγέλιο, που μπορεί να αλλάξει όλη την ζωή τους. Το πάρκο , εκεί που συχνάζουνε, έγινε μαζί με τους ναρκομανείς, η οικογένεια μας. Αλλά ο οραματισμός μας είναι να γίνουμε εμείς και ο Κύριος η οικογένεια τους. Έτσι ο οραματισμός της υπηρεσίας μας είναι να ανοίξουμε ένα κέντρο αποκατάστασης για ναρκομανείς. Για να γίνει το κέντρο και εμείς, η οικογένεια τους, για να είναι το μέρος που θα αλλάξει ο χαρακτήρας και οι σκέψεις τους, το μέρος που θα επιστρέψουνε σε μια πλήρη ζωή και μετά από την αποκατάσταση να επιστρέψουνε σαν πλήρης προσωπικότητες πίσω στην κοινωνία.
Αν θέλεις να συμμετάσχεις στην υπηρεσία μας με ναρκομανείς και εγκαταλειμμένους στην Ελλάδα, είναι αυτό μια τεράστια επένδυση και βοήθεια για μας.
Αν γνωρίζετε φίλους, μέλη της οικογένειας η γνωστούς που έχουν προβλήματα με ναρκωτικά, μπορείτε ευχαρίστως να τους δώσετε την διεύθυνση e-mail, η το νούμερο του κινητού μας. Χαιρόμαστε να βοηθήσουμε τον καθένα που έχει ανάγκη.
Tηλ. 6936819476 Όλγα
Τηλ. 6933314145 Χρήστος
