«Το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, είναι δύναμη Θεού για σωτηρία, για κάθε έναν άνθρωπο που πιστεύει». Είναι τα λόγια του αποστόλου Παύλου στην επιστολή στους Ρωμαίους 1:16. Αυτό το Ευαγγέλιο άλλαξε και τη δική μου ζωή, τη ζωή ολόκληρης της οικογένειάς μου και η ευλογία σκορπίστηκε στην πόλη που ζω και όχι μόνο.
Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.Ο προπάππος μου, λεγόταν Νικόλας, ήταν ψάλτης της εκκλησίας στην ενορία του και γνωστός για την τιμιότητά του, το ήθος και το χαρακτήρα του, σε ολόκληρη την περιοχή της Ανεγή, Ανακού και Μαλακοπιάς, στην Μικρά Ασία., Δε γνώριζε πολλά πράγματα για το Θεό, κι όμως Τον πίστευε και Τον αγαπούσε. Κάποια μέρα, ένας περαστικός ιεραπόστολος, του έδωσε μια Καινή Διαθήκη, στην Ελληνική γλώσσα. Άρχισε να διαβάζει το Ευαγγέλιο με πολύ ενδιαφέρον και το αγάπησε από την πρώτη στιγμή. Δεν το άφησε από τα χέρια του μέχρι το θάνατό του.
Η πείνα για τα πράγματα του Θεού, η μελέτη της Καινής Διαθήκης επηρέασαν και άλλαξαν τη ζωή του. Το Άγιο Πνεύμα του Θεού άνοιξε τα πνευματικά του μάτια για να γνωρίσει την αλήθεια, και η αλήθεια, ο Ιησούς Χριστός, να τον ελευθερώσει. Ο Νικόλας αναγεννήθηκε, έγινε καινούριο κτίσμα. Ιωάν. 3:3.
Η ασυγκράτητη χαρά του τον έκανε να διηγηθεί την εμπειρία του στη σύζυγό του. Αυτή χάρηκε μεν, αλλά δεν τον κατάλαβε. Δυστυχώς, ούτε και οι άνθρωποι της ενορίας τους κατάλαβαν τίποτε, και τους θεώρησαν αιρετικούς. Καθώς όμως συνέχιζε να μελετά την Καινή Διαθήκη ο Θεός του αποκάλυπτε βαθιές αλήθειες από το Λόγο Του που μέχρι τότε αγνοούσε. Και κατάλαβε ότι, ο Θεός είναι πνεύμα και εκείνοι που τον προσκυνούν, πρέπει να Τον προσκυνούν εν πνεύματι και αλήθεια. Αλλά υπήρχε διωγμός Έτσι ο Νικόλας όταν πήγαινε να πάρει νερό, ήξερε πως οι κάτοικοι θεωρούσαν, πως ακόμη και η βρύση είχε μολυνθεί. Μα, το χειρότερο απ’ όλα ήταν, ότι κάποιος πήγε και βρήκε τη Δέσποινα, τη γυναίκα του Νικόλα και της είπε:
-Άκουσε, κόρη μου, ο άντρας σου αλλαξοπίστησε πρέπει να τον αφήσεις για να σώσεις την ψυχή σου, αλλιώς αν συνεχίσεις να ζεις μαζί του θα πας στην κόλαση. Είσαι χαμένη για πάντα. Η Δέσποινα τότε, πήρε τα παιδιά της και έφυγε από το σπίτι.
Το κτύπημα ήταν βαρύ. Αυτός όμως είχε την παρηγοριά του Λόγου του Θεού που τον καθησύχαζε, και ιδιαίτερα τα λόγια του αποστόλου Παύλου στον δεσμοφύλακα που είπε, «Πίστεψε στον Κύριο Ιησού Χριστό και θα σωθείς εσύ και η οικογένειά σου». Αν και η εκπλήρωση του εδαφίου αυτού, φαινόταν δύσκολη και απραγματοποίητη, κι όμως αυτός πίστεψε και περίμενε.
Και κάποια στιγμή η Δέσποινα, άρχισε να προβληματίζεται γιατί είχε δύο παιδιά. Έπρεπε να βρει κάποια δουλειά για να θρέψει τα παιδιά. Αποφάσισε λοιπόν, να πάει να βρει τον άντρα της, να του πάρει το βιβλίο εκείνο που τον έκανε να αλλαξοπιστήσει. “Να, τι πρέπει να του πω”, σκέφτηκε, “θα του μιλήσω πως αυτό που έκανε δεν ήταν σωστό να αλλάξει τη θρησκεία και την πίστη του και για χάρη των παιδιών και της οικογένειάς του να αναγνωρίσει το λάθος του.
Η γιαγιά Δέσποινα πήγε και τον βρήκε. Πότε ικετεύοντας με κλάματα και πότε μιλώντας αυστηρά, προσπάθησε να πείσει τον άντρα της να συνέλθει.. Στο τέλος του ζήτησε να δει εκείνο το “καταραμένο βιβλίο” που έγινε αιτία να τον παρασύρει. Πρόθεσή της φυσικά, ήταν να του πάρει την Καινή Διαθήκη να τη σχίσει και να την πετάξει. Αλλά εκείνος της είπε, πως το βιβλίο αυτό είναι ο Λόγος του Θεού και δεν είναι κακό. Σε κάποια στιγμή άρχισε να της διαβάζει μερικές περικοπές.. “Θέλετε γνωρίσει την αλήθεια και η αλήθεια θέλει σας ελευθερώσει”. Είπε ο Χριστός, “Εγώ είμαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή”.
Καθώς ο άντρας της διάβαζε από το Λόγο του Θεού, η Δέσποινα άρχισε να νιώθει παράξενα.. και ένιωσε ειρήνη να την περιβάλλει καθώς άκουγε το Λόγο του Θεού. Τα λόγια του Ιησού, “Ελάτε σε Μένα όλοι οι κουρασμένοι και φορτωμένοι και εγώ θα σας αναπαύσω… Την ειρήνη μου σας δίνω εγώ… ..ας μη ταράσσεται η καρδιά σας πιστεύετε στο Θεό και σε μένα πιστεύετε…” Άρχισε να σκέφτεται, δεν είναι αιρετικά, τα είπε ο Χριστός, …κάποιο λάθος θα κάνουν οι άλλοι Το βιβλίο αυτό που θέλησε να πάρει από τα χέρια του άντρα της, έμελλε να γίνει η αιτία της σωτηρίας της.,
Το εδάφιο της Γραφής, “Πίστεψε στον Κύριο Ιησού Χριστό και θα σωθείς εσύ και η οικογένειά σου” Πρ.16:31, ο Θεός το έκανε πραγματικότητα. Η ειρήνη του Θεού, η χαρά και η ευλογία μπήκε στο σπιτικό τους και η οικογένεια του μαραγκού Νικόλα άρχισε να απολαμβάνει και να ζει τη ζωή που προσφέρει ο Ιησούς Χριστός σ’ εκείνους που τον πιστεύουν και Τον ακολουθούν.
Τώρα μαζί θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τα λόγια και την συμπεριφορά του κόσμου. Όμως ο τυφλός φανατισμός τους, η άγνοια, και η σκληρή και άδικη στάση τους, ανάγκασε τον μαραγκό Νικόλα να φύγει από την Ενεγή και Ανακού και να’ ρθει στην πόλη Προκόπι. Στο Προκόπι βρήκε μια ομάδα χριστιανών που συναθροιζόταν σε κάποιο σπίτι και λάτρευαν εν Πνεύματι και αληθεία τον Ιησού Χριστό.
Εκεί ο Νικόλας σύντομα έγινε γνωστός, και με την ομολογία του οδήγησε πολλές ψυχές στο Χριστό και αγαπήθηκε απ’ όλους. Όπου πήγαινε μιλούσε για την αγάπη του Θεού και την ανάγκη της σωτηρίας. Και όπως η Γραφή μας λέγει, πως όλα συνεργούν για το καλό εκείνων που αγαπάνε τον Θεό, η αποπομπή τους από τη Μαλακοπιά και Ενεγή έγινε αφετηρία πολλών ευλογιών για τη ζωή τους. Τα τρία παιδιά της οικογένειας επίσης γνώρισαν τον Κύριο.. Ο ένας γιος του Νικόλα, ο Θεόδωρος, παντρεύτηκε τη Μαρία, Η Μαρία, πίστεψε κι αυτή στο Χριστό και έφερε στον κόσμο τον Νίκο και λίγο αργότερα τον δεύτερο γιο της, τον Παύλο. Έτσι η οικογένεια μεγάλωνε. Με τη συνθήκη της Λοζάννης, τον Ιανουάριο του 1923 και οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Τουρκίας συμφώνησαν την ανταλλαγή των λαών τους, εφ’ όσον αυτοί θα ήθελαν να εγκαταλείψουν το τόπο που έμεναν και να επιστρέψουν στη δική τους πατρίδα.
Έτσι ο ήρθαν στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν στη Θεσσαλονίκη, όπου στο σπίτι τους άρχισαν τις συμπροσευχές. Κατόπιν, το 1939, εκδόθηκε άδεια λειτουργίας Ευκτηρίου Οίκου..Η αίθουσα άρχισε να λειτουργεί. Τώρα πλέον ο Θεόδωρος, είχε αναλάβει το έργο, και, με την άδεια λειτουργίας της εκκλησίας στα χέρια του, άρχισε συναθροίσεις στο σπίτι του, έχοντας για πρώτο ακροατήριο μόνο τη σύζυγό του Μαρία, και τα δυο του παιδιά.
Σύντομα ο χώρος αποδείχτηκε μικρός, και ως αποτέλεσμα αγοράστηκε μία άλλη αίθουσα στο κέντρο της πόλης. Η υπηρεσία του Θεόδωρου συνεχίστηκε, μέχρι το Νοέμβριο του 1956, οπότε και ανέλαβε ο γιος του Γιάννης, που μόλις είχε επιστρέψει από τις θεολογικές του σπουδές στην Ελβετία.
. Αργά, αλλά σταθερά, ο Κύριος άρχισε να προσθέτει τη μια ψυχή μετά την άλλη.Το έργο και οι δραστηριότητες άρχισαν να εξαπλώνονται.. Νέος χώρος βρέθηκε. Επίσης, καθιερώθηκαν Βιβλικά Συνέδρια στην εκκλησία, με μοναδικό στόχο την πνευματική κατάρτιση των πιστών..
Από τον Ιανουάριο του 1957 ο εγγονός του Νικόλα και πατέρας μου Γιάννης, άρχισε να κηρύττει το Ευαγγέλιο από το Ραδιοφωνικό σταθμό IBRA, που είχε την έδρα του στην Ταγγέρη της Αφρικής. Το γεγονός αυτό πρέπει να θεωρηθεί πολύ σπουδαίο, όχι μόνο για τη μικρή τοπική εκκλησία της πόλης αλλά και για όλους όσους πίστευαν στο ευαγγέλιο. Αυτές οι εκπομπές συνεχίστηκαν από τις εγκαταστάσεις του σταθμού στη Λισσαβόνα της Πορτογαλίας μέχρι το καλοκαίρι του 1990…
Καθώς η τεχνολογία προόδευε, η τηλεόραση ήταν το επόμενο μέσο για να μπει ο Λόγος του Θεού σε κάθε οικογένεια.
Όταν σε ένα Πανευρωπαϊκό Συνέδριο, έγινε συζήτηση για τη δημιουργία ενός δορυφορικού χριστιανικού καναλιού που πήρε τον τίτλο Α & Ω. ο πατέρας μου και ποιμένας Γιάννης δήλωσε συμμετοχή και πολύ σύντομα τα αυτοκίνητα-συνεργεία λήψης του τηλεοπτικού οργανισμού Α & Ω και της TV INTER ήλθαν στη Θεσσαλονίκη κι αργότερα στην Αθήνα για παραγωγή τηλεοπτικών προγραμμάτων.
Με τα κρατικά κανάλια δεν ήταν εύκολη η συνεργασία, ώσπου ήρθε η ελεύθερη ιδιωτική τηλεόραση και μέσω αυτής τα πρώτα τηλεοπτικά προγράμματα μεταδόθηκαν στη Γερμανία από 3 τοπικούς σταθμούς.
Η ευλογία όμως του Θεού δεν σταμάτησε εδώ αλλά συνεχίστηκε.
Το καλοκαίρι του 1999, ανέλαβε την εκκλησία ο μεγαλύτερος γιος του ποιμένα που επί μία δεκαετία ακούραστα διαδίδει το Λόγο του Θεού μαζί με τον νεότερο γιο του ποιμένα Γιάννη.
Το Άγιο Πνεύμα εργάστηκε, η εκκλησία μεγάλωσε, ψυχές αθάνατες ήρθαν στα πόδια του Χριστού και αφιέρωσαν τη ζωή τους σ’ Αυτόν και έτσι έγινε μία ακόμη μεταφορά της έδρας της εκκλησίας σε μεγαλύτερο χώρο σε άλλο μέρος της πόλης.
Στόχοι και όνειρα, δοσμένα στο Θεό δεν αργούν να απαντηθούν, γίνονται ευλογία και ευλογούν όλους εκείνους που τα αναθέτουν στο Θεό.
Φίλοι μου, όλα όσα διαβάσατε πιο πάνω είναι αληθινά και έγιναν στην οικογένειά μου. Όλα ξεκίνησαν από ένα Ευαγγέλιο που έδωσε κάποιος περαστικός στον προπάππο μου Νικόλα. Το Ευαγγέλιο αυτό έγινε μεγάλη ευλογία στην οικογένειά μου. Είμαι η τέταρτη γενιά που ακολουθεί τον Ιησού Χριστό Η ευλογία αυτή συνεχίζεται και στην πέμπτη γενιά βλέποντας τα παιδιά μας να ακολουθούν το δρόμο του Θεού. Το Άγιο Πνεύμα εργάστηκε και εξακολουθεί να εργάζεται με πολλή δύναμη. Το Ευαγγέλιο αυτό έφερε σε αμέτρητα άτομα την ευλογία του Θεού και η ζωή τους άλλαξε.
Το ίδιο μπορεί να κάνει ο Θεός και στη δική σου τη ζωή. Ο Θεός να σας ευλογεί, και η ειρήνη Του, να είναι μαζί σας.
Μαρία Δημητριάδου.
