Η θεραπεία για μας τώρα.

Ο προφήτης  Ησαΐας 600πχ, είχε προφητεύσει για τον Ιησού τα εξής.

“Αυτός στην πραγματικότητα, βάσταξε τις ασθένειες μας, και επιφορτίσθηκε τις θλίψεις μας, ενώ εμείς τον θεωρήσαμε τραυματισμένο, πληγωμένο από τον Θεό, και ταλαιπωρημένο. Αυτός όμως, τραυματίστηκε για τις παραβάσεις μας, ταλαιπωρήθηκε για τις ανομίες μας, η τιμωρία που έφερε την δική μας  ειρήνη, ήταν επάνω σ’ αυτόν, και διαμέσου των πληγών του, εμείς γιατρευτήκαμε.”  (Ης  53/4,5).

Ο απόστολος Πέτρος στην πρώτη επιστολή γράφει για τον Ιησού.

Ο οποίος βάσταξε ο ίδιος τις αμαρτίες μας στο σώμα Του επάνω στο ξύλο, για να ζήσουμε στη δικαιοσύνη, αφού πεθάναμε ως προς τις αμαρτίες , “με την πληγή του οποίου γιατρευτήκατε”.   (1 Πε 2/24).

Επίσης στην προς  Εφεσίους  επιστολή, ο απόστολος Παύλος  γράφει. Άξιος ευλογίας είναι ο Θεός και Πατέρας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, αυτός που μας ευλόγησε με κάθε πνευματική ευλογία στα επουράνια διαμέσου του Χριστού. (Εφ. 1/3).

Αυτό σημαίνει ότι ο Θεός, ο οποίος είναι παντοδύναμος, και γνωρίζει το τέλος από την αρχή,  μας έχει ήδη ευλογήσει με κάθε πνευματική ευλογία. Εμείς απλά πρέπει να πιστέψουμε στις υποσχέσεις Του,* και να τις ομολογούμε με πίστη. Ο Ιησούς είναι ο ίδιος χθες,  σήμερα, πάντοτε.  Όπως θεράπευε τότε, που ήταν στην γη, ανάμεσα στους ανθρώπους, θεραπεύει και τώρα που είναι στον ουρανό στα δεξιά του Πατέρα. Η διαφορά είναι ότι η θεραπεία τώρα είναι ήδη δοσμένη. Το έργο του Ιησού τελείωσε στον σταυρό του Γολγοθά. Όπως  είδαμε στα παραπάνω εδάφια, (Ης 53/4,5), (1 Πε 2/24) δια των πληγών του Ιησού εμείς είμαστε ήδη θεραπευμένοι. Εκείνος απέκτησε πληγές για να έχουμε εμείς υγεία. * Αυτό σημαίνει, ότι όταν προσευχόμαστε, δεν προσπαθούμε να πείσουμε τον Θεό να μας γιατρέψει. Απλά μέσα στην καρδιά μας , πρέπει να είμαστε πεπεισμένοι, ότι είναι θέλημά Του η υγεία μας, και εμείς απλά να είμαστε ενωμένοι μαζί Του, και οι υποσχέσεις Του να είναι συνέχεια ζωντανές στον  νου μας. (Ιν. 15/7). Καθώς η καρδία μας, και ο νούς μας, είναι στραμμένα προς τον Θεό και τον Ιησού, καθώς εκφράζουμε την αγάπη μας και την δοξολογία  μας στον λυτρωτή μας, και ομολογούμε με ευχαριστία  τις υποσχέσεις του Θεού, γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι η νίκη είναι δική μας. Στο όνομα του Ιησού Χριστού,*  παίρνουμε την εξουσία που μας ανήκει, αρνούμαστε την ασθένεια και διεκδικούμε την θεραπεία μας. Διότι, γνωρίζουμε ότι το πνεύμα το άγιο που ανέστησε τον Ιησού από τους νεκρούς, κατοικεί μέσα μας, και δια του Ιησού πάντοτε θριαμβεύουμε.   Εκείνος με την ανάστασή Του, νίκησε τον σατανά και τα έργα του, και τώρα εμείς όταν πιστεύουμε στο έργο του Γολγοθά, μπορούμε να απολαμβάνουμε μια άφθονη ζωή.  (Ιν 10/10). Ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης. Μας αγαπά όλους το ίδιο. Απλά όποιος πιστεύει, απολαμβάνει τις ευλογίες Του, ενώ όποιος δεν πιστεύει χάνει τα πάντα.   Όμως, είναι πολύ σημαντικό, κάποιος να είναι σίγουρος μέσα στο πνεύμα του, ότι η θεραπεία του ανήκει. Αυτό σημαίνει ότι, ανεξάρτητα από τα εξωτερικά συμπτώματα, η πίστη του μένει ακλόνητη.  Γνωρίζει ότι είναι ήδη θεραπευμένος, και τίποτα δεν μπορεί να τον κάνει ν’ αλλάξει γνώμη. Και καθώς μένει σταθερά στην πίστη, και ομολογεί τον λόγο του Θεού, κάποια στιγμή, η ασθένεια υποχωρεί, και ο Θεός δοξάζεται.

 

Αλλά υπάρχει και μία ακόμη περίπτωση.  Ο Θεός επειδή μας αγαπάει, και γνωρίζει ότι στις δύσκολες στιγμές , η πίστη μας είναι αδύνατη, υπόσχεται ευλογία και θεραπεία αρκεί να ζητήσουμε τις προσευχές της εκκλησίας. Γι’ αυτό στην Αγία Γραφή διαβάζουμε. Ασθενεί  κάποιος ανάμεσα σας. Ας  προσκαλέσει τους πρεσβύτερους της εκκλησίας, και ας προσευχηθούν επάνω του, αφού τον αλείψουν με λάδι στο όνομα του Κυρίου. Και η ευχή μαζί με πίστη θα σώσει αυτόν που πάσχει, και ο Κύριος θα τον εγείρει, και αμαρτίες αν έπραξε, θα του συγχωρηθούν.    (Ιακ 5/14,15).